Jesteśmy nomadami z pasji i trochę z konieczności. Wędrówka zdominowała naszą młodość oraz wpłynęła na nasze życie zawodowe. Mieliśmy okazję mieszkać w różnych miejscach i krajach czyniąc posiadane doświadczenie ciągle nowym. Pewnego dnia podróż skrzyżowała nasze drogi i pozwoliła nam odnaleźć się na jednym szlaku z podobnym bagażem, pasją i marzeniami.
Dzisiaj, już jako rodzice, nadal poznajemy piękny świat… z potrzeby serca, z obowiązku i z przyjemności. Latamy samolotami, pokonujemy tysiące kilometrów samochodami, jeździmy zatłoczonymi autobusami, suniemy po szynach i kołyszemy się się pod żaglami na różnych szerokościach geograficznych.
Podróżując uczymy się siebie, pokonujemy wewnętrzne bariery i uprzedzenia, kontemplujemy obrazy i dźwięki oraz odkrywamy człowieka, nabierając szacunku do Stworzyciela i jego stworzenia. Oprócz tego cieszymy się sobą, próbujemy nowych smaków, odpoczywamy, podziwiamy i leniuchujemy.
Za Karlem Juliusem Weberem uznajemy podróże za najlepszy bodziec twórczości, czego wyrazem jest ten blog, do którego w jakiś sposób odnalazłeś zakurzoną drogę. Zapraszamy Cię na jego strony, abyś poznając „nowe”, mógł odkryć przedziwne bogactwo, spotykanych miejsc, osób i kultur, ukryte głęboko w Tobie. Jak powiedział „wędrowny” Edward Stachura:
Chwała temu co bez gniewu idzie.Poprzez śniegi deszcze blaski oraz cienie.W piersi pod koszulą -- całe jego mienie!
